Op donderdag 14 maart was het eerste deel van het tweeluik “Ketenzorg”, waarin we samen met alle betrokken organisaties en zorgprofessionals ingingen op de acute zorgketen. Deze avond zoomden we in op de werkprocessen rondom de ketenzorg: van meldkamer tot IC.
Aan de hand van een casus gingen we alle betrokken ketenpartners langs.

De melding reanimatie van jonge man kwam binnen bij de meldkamer

Michel Huiberts, Hoofd Operatie en verpleegkundig specialist RAVU, lichtte de werkprocessen toe. Wat gebeurt er dan? Wie doet wat? En hoe zit het met de samenwerking met andere ketenpartners, welke werkafspraken zijn er? Michel vertelt dat er een Landelijke richtlijn is opgesteld voor de samenwerking tussen HAP en RAV, maar dat deze niet bij iedereen even goed bekend zijn. Op dit moment wordt het landelijke convenant vertaald naar de regio.Na de melding en triage besloot de meldkamercentralist een ambulance, mobiel medisch team (MMT) en Officier van Dienst Geneeskundig (OvDG) naar het incident te sturen. In deze fase staat het uitwisselen van patiëntgegevens tussen de verschillende zorgprofessionals centraal. Op dit moment gaat dit nog telefonisch. In de regio Utrecht werken de ketenpartners in de Acute Zorg aan het in gebruik nemen van digitale gegevensuitwisseling, onder coördinatie van RSO Trijn. Tijdens de bijeenkomst vond een korte discussieplaats over de voor- en nadelen van telefonische aankondiging en digitale vooraankondiging. De deelnemers onderschreven dat we het belang van een telefoontje in een acute instabiele situatie niet moeten onderschatten.

De meldkamercentralist schakelt de helikopter van het MMT in

Fabian Kooij, MMT-arts lifeliner 1, vertelde welke informatie hij nodig heeft om zijn werk adequaat uit te voeren. Het belangrijkste is dat hij door “de ogen van de ambulanceverpleegkundige” mee kan kijken op de situatie. Als het te druk is om te communiceren, dan zegt bijna niks communiceren ook al genoeg. “Een vooraankondiging valt en staat met het hebben van informatie, de tijd om te communiceren, kennis van elkaars processen en met vertrouwen. Een voormelding zal, zeker bij grote tijdsdruk, niet altijd compleet zijn. Dat zullen we moeten accepteren. Zolang maar altijd gecommuniceerd wordt wat van de ander wordt verwacht en wat de aankomsttijd is. ”

De SEH vangt de patiënt op

David Baden, SEH-arts, Diakonessenhuis, gaf een inkijkje in de werkwijze van het opvangen van een cardiologische patiënt in het Diakonessenhuis, St. Antonius Ziekenhuis en het Meander Medisch Centrum. Wat zijn de overeenkomsten en verschillen tussen de werkwijze van de drie ziekenhuizen? In de regio wordt in de focusgroep Provinciaal Overleg Spoedeisende Hulp (POSH) regionale werkafspraken gemaakt tussen de RAVU en de SEH. Ieder jaar worden deze werkafspraken herzien, de input van vandaag nemen we mee.

De patiënt uit de casus is vanwege een ECLS-indicatie (Extra Corporeal Life Support) naar het UMC Utrecht gebracht, Marlous Huijzer, cardio- en urgentieanesthesioloog, vertelde over de werkwijze van het UMC Utrecht. De overdracht naar de zorgcoördinator was kort, bondig en duidelijk en het benodigde team was snel beschikbaar. De patiënt werd naar de hartkatherisatiekamer (HCK) voor de primaire opvang. Om te registreren maakte de patiënt een korte stop bij de SEH, de wens is om dit al bij de vooraankondiging te doen en de opvang direct op de HCK te doen.

We kijken terug op een geslaagde avond! We gaven inzicht in elkaars processen en afspraken, zowel binnen als tussen de verschillende partners uit de acute zorgketen.

Volgende netwerkbijeenkomst
Op 20 juni is het tweede deel van het tweeluik Ketenzorg. Dan gaan we in op de werkprocessen vanaf de IC tot thuis.

Aandachtspunten: